In 5 jaar ging Lodewijk van Meeuwen van een bureautje op het kantoor van zijn schoon-vader naar de eerste spade in de grond van wat een mixed-use wijk moet worden met 3000 woningen. Je verwacht het niet als je de website van Emborion opent en alleen een luchtfoto ziet van Barendrecht met één blokje tekst erop en wat contactgegevens. Lodewijk lacht er smakelijk om. “Mooi, hè? Toen we net begonnen, heb ik die url aangevraagd – punt-com, want je weet maar nooit – maar aan een betere website ben ik nog niet toegekomen. Er is veel te veel te doen!” 

Het kantoor van Emborion staat als een van de weinige moderne gebouwen op het bedrijventerrein in Barendrecht dat straks een nieuwe wijk moet worden. Door de ramen van het kantoor wijst Lodewijk van Meeuwen naar de vele loodsen om het gebouw heen. “Dit is de Dutch Fresh Port, dé draaischijf van alle fruithandel in Noordwest-Europa, met een grotere economische impact dan Schiphol. Hier is het bedrijf van mijn schoonvader gestart.” 

Zijn schoonvader, Thijs van den Heuvel, stond midden in de opmars van de Dutch Fresh Port met zijn bedrijven in de agro-logistiek. Hij startte ook een bv voor het vastgoed, Emborion, maar dat stond volledig in dienst van de agro-logistiek. Tot de gemeente Barendrecht bij hem op de deur klopte. “Ze wilden een nieuwe wijk naast het station. Of hij zijn grond daarvoor wilde inzetten.” 

Van den Heuvel was juist zijn groente- en fruithandel aan het overdragen aan zijn zoon. Misschien dat zijn dochter Dineke en schoon­zoon Lodewijk interesse hadden om met het vastgoed aan de slag te gaan? “Wij zagen een prachtige kans,” vertelt Lodewijk. “Ik heb mijn baan opgezegd en kreeg een bureautje in zijn kantoor. Ik wist niks van vastgoed en kort nadat ik begon, brandde ook nog het kantoor af. Ik heb het helemaal opnieuw laten bouwen en goede mensen om me heen verzameld. Toen gingen we van start.” 

Voedsel als rode draad 

De nieuwe wijk moet een klein stadje op zich worden, divers en met alle noodzakelijke voorzieningen binnen de wijk: sociale huurwoningen en middeldure koopwoningen, twee parken, een school, restaurants, winkels, etc. Het terrein van Emborion waar de wijk gerealiseerd gaat worden, beslaat zo’n 19 hectare. De kantoren en distributiecentra die daar nu nog staan, verhuizen naar een nieuw bedrijventerrein verderop. Lodewijk wijst nogmaals om zich heen. “Alles wat je ziet, gaat plat. Het is gigantisch!” 

Vanaf het begin hebben Lodewijk en Dineke nauw samengewerkt met de gemeente. Ze ontwikkelden een sterke visie met de geschiedenis van het gebied als inspiratie­bron: het Fruitpacking District.  

“Barendrecht bestaat vooral uit woningen en laagbouw. Dat staat in contrast met de grootschalige logistiek die hier gevestigd is. Die twee wilden we verbinden, met voedsel als de rode draad,” vertelt Lodewijk. “Eten is samenzijn en gemeenschap. Het nodigt uit tot mengen van functies van voorzieningen, startups en wonen. We zijn er al mee begonnen!” 

Vanuit de leegstaande loodsen pionieren Lodewijk en Dineke met allerlei activiteiten. “We hebben foodwaste startups, een heftruck­opleiding, netwerkevenementen, een sociale moestuin, een klimaatbos van de TU Delft en padelbanen. Als mensen komen met een interessant idee, gaan we het proberen. Afgelopen zomer hadden we een buitenbioscoop en een Fruitpacking District Festival. Het is leuk om de reuring in het gebied te zien toenemen.” Die ruimte om te ondernemen wil Emborion straks blijven bieden, met een focus op lokaal, duurzaam en gezond, zoveel mogelijk in de geest van de het Fruitpacking District. 

Lodewijk komt ook zelf met initiatieven. Hij wilde bijvoorbeeld een restaurant op het terrein en belde koud zeker vijftig Rotter­damse horecazaken of ze interesse hadden. “Iedereen dacht, die is gek geworden. Wat moet ik op een half leegstaand bedrijven­terrein in Barendrecht? Tot er één langskwam, die ons adviseerde: ‘Je moet het gewoon zelf gaan doen.’ Onder leiding van Dineke hebben we toen Café Clementine gebouwd en nu heb ik vijf koks in dienst en dertig man personeel. Het is net een jongensboek.” 

Met volle aandacht 

In 5 jaar gingen Lodewijk en Dineke van een idee naar de eerste schop in de grond, makkelijk drie keer zo snel als bij vergelijkbare projecten. Volgens Lodewijk zit hun kracht vooral in hun volledige inzet voor het Fruitpacking District. “Ik ben erachter gekomen dat dingen vaak lang duren omdat mensen veel verschillende dingen tegelijk doen. Dit project is zo groot dat het onze volle aandacht vergt, en dat betekent dat we er ook vol voor kunnen gaan. Dat geeft ons een unieke slagvaardigheid.” 

Het Fruitpacking District is voor het echtpaar duidelijk geen ‘project’ dat ze opzetten en daarna aan anderen laten om in te vullen. Ze blijven betrokken tot op de laatste stoeptegel en blijven daarna als beheerder van huurwoningen. “Omdat we hier geworteld zijn, willen we er echt de mooiste wijk van Nederland maken. We krijgen daarvoor het vertrouwen van de gemeente en van ondernemers.” Lodewijk lacht. “Ons hele leven draait om deze wijk. Het is onze trouwdag vandaag, maar hé, there’s work to do.” 

3 januari 2024
Geplaatst in: Nieuws, Lansigt, Klant in beeld, Magazine Sigt