'Je kunt niet én groeien én kleinschalig blijven'

John Kasteel kijkt trots de tafel rond. Naar dochter Patricia, die nog op zoek is naar haar plek in het bedrijf. Naar dochter Suzanne, die vertelt hoe ze al van jongs af aan in het familiebedrijf wilde werken. En naar zoon Roy, die zijn gezin meebrengt om in het weekend een bakkie te doen op kantoor. Wie had dit voor zich gezien toen Johns opa in het begin van de twintigste eeuw begon als eenvoudige smid van gebruiksartikelen?

In het kort

Bedrijf: Kasteel Metaal
Activiteit: Machine-engineering, -productie en -advies / metaalbewerking
Oprichtinsdatum: 1928
Aantal Medewerkers: 100
Omzet: 25 miljoen euro
Aantal robots op de werkvloer: 20

Van overleven naar ondernemen

Hoe het zover is gekomen, daar vertelt John graag over. “Mijn opa maakte tijdens de Tweede Wereldoorlog nog artikelen met het staal van neergestorte vliegtuigen. Pas toen mijn vader smederij Kasteel overnam, ging de mindset van overleven naar ondernemen. Samen met zijn zwager en broer maakte hij van de smidse een machinefabriek. Ze ontwikkelden eigen producten en maakten alles op maat, zodat hun machines en installaties precies pasten waar de klant ze wilde hebben. Het bedrijf groeide.” Maar in de jaren 60-70 was een nieuwe koerswijziging nodig. De opkomst van goedkope, massaal geproduceerde machines en installaties maakte hetmaatwerk van Kasteel te duur. “Klanten kwamen nog wel bij ons voor iets anders: hoge kwaliteit stalen onderdelen. Dat werd onze core business.” In 1972 verhuisde het bedrijf naar een groter pand en twee jaar later nam John het bedrijf van zijn vader over. “We groeiden door en breidden uit. Met het binnenhalen van een stuk of vijf grote klanten ging het heel snel.”

Specialisatie

Toen technisch directeur Kees Bogerd in 2008 medeeigenaar werd, gaf dat een nieuwe boost aan het bedrijf. “Elk bedrijfsplan dat we maakten, schoten we voorbij.” Het maatwerk bleef, maar door automatisering moest de orderdrempel omhoog. John kijkt er wat nostalgisch op terug: “Vroeger was alles ambachtelijk, alles kon - ook voor een particulier. Kwam een van onze oude klanten langs om de stoelpoot van de buurvrouw te repareren, dan kon dat.” Toch moest het roer om. Het bedrijf ging van 4000 naar 200 klanten en zocht nieuwe samenwerkingen met strategische partners. “Je kunt niet én groeien én kleinschalige particulieren bedienen,” vertelt Roy, die in deze periode steeds meer betrokken raakte bij de bedrijfsvoering en nu adjunct-directeur is. “Die kleine opdrachten warenvaak ad-hoc en verstoorden het proces. Hierdoor verloren we veel efficiëntie.”

Beiden gelijk

De hele familie Kasteel is betrokken bij het bedrijf. Johns vrouw Anneke is al sinds jaar en dag hoofd facilitair en steun en toeverlaat voor de familie. Patricia staat nu voor de klas, maar springt regelmatig bij. “Ik twijfel nog of ik in het bedrijf wil.” Suzanne werkt nu als office manager, maar zoekt nog naar verbreding. “Ik heb weinig kaas gegeten van het technische gedeelte, maar assisteren, organiseren en faciliteren vind ik interessant.” Het zijn John en Roy die de meeste affiniteit hebben met de techniek van de werkvloer. “Ik loop hier al vanaf mijn veertiende en ken alle processen van het bedrijf,” vertelt Roy. “Ik hou van techniek.” John voegt toe: “Als je niet blij wordt van machines en mensen op de werkvloer, kun je hier geen leiding geven.” Deze gedeelde liefde wil niet zeggen dat de mannen het altijd eens zijn. Waar John de groei van het bedrijf bijvoorbeeld tekent aan de hand van grote klanten, legt Roy de nadruk op de keuzes die Kasteel Metaal heeft gemaakt. Als John oppert dat ze dankzij een grote klant van 500 naar 5000 melkrobots zijn gegaan, werpt Roy tegen dat dat mede gebeurde, omdat Kasteel Metaal koos daar ruimte voor te maken en te innoveren. “Ze gaven ons een kans, maar wij moeten wel in het product geloven.” Dochter Suzanne ziet het gekibbel lachend aan. “Ze botsen wel vaker. Maar ze bedoelen meestal hetzelfde.” Het mag best knetteren in het managementteam, vindt de familie Kasteel. John: “Dat komt door de passie voor het bedrijf.”

Hele keten

Ook in het heden blijft het bedrijf zich ontwikkelen. Roy pakt een stift en zet op een whiteboard de strategie voor de komende jaren uiteen. “We willen de hele keten beheersen, zodat we klanten van A tot Z in hun vraag kunnen bedienen.” Die keten begint bij dochteronderneming We Deliver Solutions (WDS), opgericht voor research & development. Dan komt Kasteel Metaal voor engineering, productie en advies, gevolgd door Multisteel, die supply chain management, logistiek en assemblage voor zijn rekening neemt. “Als het kan, houden we de ontwikkeling, productie of logistiek bij onszelf, maar we werken ook nauw samen met collega-bedrijven als dat beter past. Bovendien heeft elke onderneming een eigen netwerk van partners.” Het is een opvallende strategie in de branche. Andere spelers proberen juist te groeien door de markt verticaal te domineren; ze gaan voor synergievoordelen en kopen bijvoorbeeld maak-bedrijven. De kracht van Kasteel Metaal is daarentegen horizontaal, in de verbinding van de keten. “Wij zien de toegevoegde waarde van het praktische maakwerk in de toekomst verminderen. Ons onderscheidend vermogen zit in de totale ontzorging van de klant en onze relaties. Ze hoeven maar met een probleem of idee te komen en wij kunnen het dan doorontwikkelen, ontwerpen, produceren, assembleren en leveren.” 

Corry de Korte, relatiebeheerder van Kasteel Metaal 

In 2007 was Kasteel Metaal op zoek naar een nieuwe accountant. John wilde een kantoor met persoonlijk contact en advies. “Dat vonden we bij Lansigt. We hebben veel gehad aan onze relatiebeheerder Corry de Korte, echt een topvrouw. Ze is heel secuur en snel.” De afgelopen jaren heeft partner Jan van Ginkel het bedrijf begeleid bij het overdragen van aandelen aan de zakelijke partner en kinderen. John: “Dat moet op een correcte manier en fiscaal verantwoord gebeuren. Daar heb je een specialist als Lansigt voor nodig.”