Nieuwe wetgeving komt altijd met gedoe. Vaak hebben ondernemers dat aan zichzelf te wijten. Er is ‘iets’ fout gegaan en de regering wil het misbruik door middel van wetgeving tegengaan. Nieuwe regels komen daarnaast voort uit voortgaande technologische ontwikkelingen. Wat voorheen niet mogelijk was, is nu technisch wel realiseerbaar. De wetgeving moet daar logischerwijs op worden aangepast. Soms vallen die zaken samen, zoals bij de AVG.

Het gedoe bestaat vaak uit het afvinken van lijstjes. Beloven dat je x niet doet en met y verstandig omgaat. Wij vinken onze lijstjes af omdat het mogelijk nuttig is. Zoals met de overeenkomsten die we vanwege de AVG hebben gemaakt. Wij zijn het er natuurlijk mee eens dat persoonsgegevens beschermd moeten worden. Maar hoe werkt de wet precies en wie heeft wat fout gedaan? Wat gaan die overeenkomsten dan tegen? We lezen en horen er veel over, maar weten dat het veel complexer is dan dat. Dus zetten we onze vinkjes. Niet alleen onder die overeenkomsten, maar ook onder de nieuwste gebruikersovereenkomsten van social media als Facebook, Twitter en LinkedIn. Check, ook weer klaar.

Na de AVG komt de volgende aangepaste wetgeving er al weer aan. In de vakliteratuur las ik de oproep voor een kennisbijeenkomst over de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft). “De nieuwe Wwft treedt binnenkort in werking. Ga aan de slag met de aangescherpte regels!”

Nog meer vinkjes zetten? Vast en zeker, en ook weer net zo nuttig als complex. Ik neem mij voor om de wet en de bijbehorende overeenkomst goed door te nemen, want alleen vinkjes plaatsen is niet genoeg. We moeten blijven nadenken over het waarom van de wet, anders zijn we alleen maar bezig om schijnzekerheid te creëren en wordt er geen enkel probleem definitief opgelost.

Pieter van der Kwaak RA, algemeen directeur

14 augustus 2018
Geplaatst in: Nieuws, Blogs